Historia parafii

• Św. Andrzej Bobola

  Wszyscy wiemy, że patronem naszej Parafii jest męczennik św. Andrzej Bobola, ale czy każdy z nas wie kim ten człowiek był, co w życiu robił, jaką śmiercią zginął?

  Andrzej Bobola urodził się 30 listopada 1591 r. w Strachocinie koło Sanoka. Pochodził z rodziny szlacheckiej, która na pierwszym miejscu stawiała religię i wiarę. Nauki humanistyczne wstępne i średnie wraz z retoryką Andrzej pobierał w jednej ze szkół jezuickich, prawdopodobnie w Wilnie, w latach 1606-1611. W 1611 roku wstąpił do nowicjatu jezuitów w Wilnie, gdzie w kolejnych latach otrzymał solidną formację duchową i intelektualną w prężnie rozwijającym się zakonie. Studiował na założonej przez jezuitów Akademii Wileńskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1622 roku. Po otrzymaniu święceń kapłańskich oddawał się w całości pracy nad zbawieniem bliźnich i głoszeniem prawdy o Bogu i Jezusie. Apostołował w Wilnie, Pułtusku, Nieświeżu, Warszawie, Łomży a następnie przez wiele lat w Pińsku. Spełniał funkcje przełożonego i wychowawcy. Zawsze starał się dbać o ubogich, wspierał chorych, odwiedzał więźniów.

  Św. Andrzej ufał Jezusowi powierzając mu każdy kolejny dzień swojego życia, który był wypełniony głoszeniem Słowa i udzielaniem sakramentów świętych. Troszczył się o wychowanie młodzieży, pocieszał strapionych, niósł ulgę chorym. Nie zniechęcał się trudnościami podejmując coraz to bardziej odważne misje, nie bacząc na czekające go niebezpieczeństwa i przeciwności.

  Św. Andrzej Bobola żył w niespokojnych czasach na przełomie XVI i XVII wieku w Europie rozdartej podziałami religijnymi i politycznymi. Toczyły się wtedy wojny religijne. Bóg i Jego Kościół wykorzystywany był do osiągania politycznych wpływów.  Taka sytuacja powodowała osłabienie jedności Kościoła. Bardzo wielu wiernych siłą wcielonych do Cerkwi z powrotem powracało do wspólnoty Kościoła Katolickiego. Jednym z głównych promotorów nawróceń na Polesiu był właśnie nasz patron. W czasach kiedy Andrzej Bobola głosił nauki i przekonywał do nawrócenia, ziemie polskie były najeżdżane przez oddziały kozackie, których głównym celem było mordowanie księży i jezuitów aby zapobiec głoszeniu wiary w Boga. Mimo licznych ucieczek i pomocy dobrych ludzi patron nasz został załapany, skazany na męczarnie i w ostateczności zabity, ponieważ nie wyrzekł się swojej wiary.

  Św. Andrzej Bobola zginął śmiercią męczeńską w roku 1657 w Janowie Poleskim. Była to śmierć wyjątkowo brutalna. Z św. Andrzeja zdarto suknię kapłańską i zaczęto bić nahajami. Kiedy ani namowy, ani krwawe bicie nie złamało kapłana, aby się wyrzekł wiary, oprawcy ucięli świeże gałęzie wierzbowe, upletli z niej koronę na wzór Chrystusowej i włożyli ją na jego głowę. Zaczęto go policzkować, aż wybito mu zęby, wyrywano mu paznokcie i zdarto skórę z górnej części ręki. Następnie oprawcy okręcili go sznurem, a dwa jego końce przymocowali do siodeł. Andrzej musiał biec za końmi, popędzany kłuciem lanc. Kiedy i po takich cierpieniach nie wyrzekł się swojej wiary i swojego Boga zawleczono go do rzeźni miejskiej, rozłożono na stole i zaczęto przypalać ogniem. Na plecach wycięto mu skórę w formie ornatu, rany posypywano sieczką, odcięto mu nos, wargi, wykłuto mu jedno oko. Kiedy z bólu i jęku wzywał stale imienia Jezus, w karku zrobiono otwór i wyrwano mu język u nasady. Potem powieszono go twarzą do dołu. Następnie odcięto go i uderzeniem szabli w głowę zakończono nieludzkie męczarnie Andrzeja Boboli. Odnalezione po 45 latach ciało świętego męczennika zdumiało wszystkich – było zachowane w doskonały sposób. Jak widać, patron naszej Parafii był człowiekiem o wielkiej i niezachwianej wierze, od którego takiej postawy każdy z nas powinien się uczyć i dążyć do wzmocnienie swojej wiary.

  W kwietniu 2002 r. watykańska Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, przychylając się do prośby Prymasa Polski kard. Józefa Glempa, nadała św. Andrzejowi Boboli tytuł drugorzędnego patrona Polski. Od tej pory obchód ku jego czci podniesiony został w całym kraju do rangi święta. Uroczystego ogłoszenia św. Andrzeja Boboli patronem Polski dokonał kard. Józef Glemp w Warszawie podczas Mszy świętej w sanktuarium ojców jezuitów, w którym są przechowywanie relikwie Świętego, 16 maja 2002 r. Co roku 16-go maja obchodzi się wspomnienie św. Andrzeja Boboli w Kościołach w Polsce.

  Św. Andrzej Bobola jest ciekawą postacią, nad której losami warto się dłużej zastanowić i przemyśleć jego postępowanie oraz życie. Wskazuje nam wiele postaw i wzorców zachowań, dzięki którym możemy zbliżyć się do Boga jak również odnaleźć drogę do Niego.
  Bibliografia:
  http://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/05-16a.php3
  http://www.deon.pl/religia/swiety-patron-dnia/art,95,sw-andrzej-bobola-meczennik-i-patron-polski.html
  https://wobroniewiaryitradycji.wordpress.com/2012/05/15/zywot-swietego-andrzeja-boboli-meczennika/

• Parafia św. Andrzeja Boboli w Żurawicy Górnej została powołana do istnienia na mocy Dekretu Erekcyjnego, wydanego w dniu 04 sierpnia 1992 roku przez Ks. Abp Ignacego Tokarczuka Metropolity Przemyskiego.
• Terytorium zostało wydzielone z Parafii Żurawica pw. Niepokalanego poczęcia NMP. Granice wytycza droga E-4 od strony parafii macierzystej; natomiast z drugiej strony graniczy z parafią Orzechowce i Ujkowice; od południa graniczy z parafią Przemyśl-Kazanów, a od północy z Duńkowiczkami.
• Budowę kościoła początkowo filialnego rozpoczęto 31 marca 1990 roku
• Organizacją budowy zajmował się śp. ks. dziekan Stanisław Burczyk.
• Ważnym dniem w historii budującego się kościoła był 02 czerwca 1991 roku, w którym Ojciec św. Jan Paweł II podczas uroczystej Eucharystii odprawianej w Rzeszowie dokonał poświęcenia kamienia węgielnego.
• Pierwsza Msza św. na płycie budującego się kościoła została odprawiona 03 czerwca 1991 roku.
• 22 lipca 1991 roku do kościoła zostały przywiezione z Warszawy relikwie św. Andrzeja Boboli.
• 20 października 1991 roku nastąpiło poświęcenie kościoła i wmurowanie kamienia węgielnego.
• Proboszczowie parafii:

ks. Stanisław Śliwa (1992-1998)
ks. Marek Boratyn (1998-2011)
ks. Adam Boruta (2011-2012)
ks. Paweł Konieczny (2012-

0
Udostępnij