Refleksje

Podsumowanie 2012 roku...

Moi Drodzy Parafianie
Wiele jest takich dni w roku, kiedy udajemy się do świątyni parafialnej, by oddać Bogu chwałę i złożyć Najwyższemu Stwórcy i Odkupicielowi dziękczynienie i należny hołd. Jest jednak jeden dzień w roku, kiedy nasze myśli biegną szczególnie do Boga, bo staje przed naszymi oczami cały miniony rok. To ostatni dzień roku, kiedy gromadzimy się w świątyni, żeby dziękować Bogu, by Go uwielbiać, przepraszać i prosić.
Ukochani, Św. Paweł w Liście do Kolosan napisze: „Cóż masz, czego byś nie otrzymał od Pana...". Pragnę zapytać: Co robimy z otrzymanymi darami? Otrzymaliśmy przecież tak wiele. Szkoda, że niekiedy nie potrafimy, bądź nie chcemy tego zauważyć.
Pierwszym darem, który każdy otrzymał, jest DAR ŻYCIA. Ten dar życia Bożego, poprzez sakrament Chrztu świętego w naszej parafii w 2012 r. otrzymało 15 dzieci, w tym 6 chłopców i 9 dziewczynek. Czy pomyślałeś, że Dawca Życia zapyta Cię kiedyś: Co zrobiłeś z tym bezcennym, podarowanym ci skarbem? Dlatego niezależnie ile masz lat, wciąż czyń refleksję nad życiem. Musisz ciągle pytać jak żyć, by życia nie stracić, nie zmarnować, nie przegrać tego co pozostało.
Często można usłyszeć: Jestem panem własnego życia, jestem królem życia. Mylisz się! Jesteś tylko dzierżawcą. Jesteśmy również dzierżawcami DARU MIŁOŚCI I PRZYJAŹNI. Ten dar miłości i przyjaźni z Bogiem otrzymało 11 dzieci przystępując do Pierwszej Spowiedzi i Komunii św., a 20 osoby w Sakramencie Bierzmowania umocniło ten dar stając się za niego odpowiedzialnym. Tym darem Miłości i Przyjaźni wyrażonym w Eucharystii było rozdanie ok. 20 tyś. Komunii św. i ok. 670 wiernych na niedzielnej uczcie miłości. Ten wielki dar miłości i przyjaźni jest złożony w sercu każdego. Warto uczynić refleksję, czy nie zamykamy na klucz daru, który Bóg oddał nam w dzierżawę. Pomyśl jak okazujesz Bogu, że Go kochasz? Czy w ogóle potrafisz wyrazić, że Jezus jest ci bliski w życiu.
DAR RODZINY to kolejny z prezentów dany człowiekowi. Ten dar otrzymało 7 par przyjmując Sakrament Małżeństwa. To co niszczy dzisiejszą rodzinę, to brak miłości i wzajemnej więzi. Często bywa tak, że w codziennym zabieganiu nie dostrzegamy miłości najbliższych. Nie zauważamy jej w podanym posiłku, w trosce o porządek i ład, w uśmiechu na powitanie, w dotknięciu dłoni i w zatroskanym słowie. Rodzina to dar, dany przez Boskiego Gospodarza. Nie dajmy sobie wyrwać niezwykłego daru i zmienić na coś, co będzie tylko namiastką rodzinnego domu, którym są wolne i nie sakramentalne związki „małżeńskie".
DAR OCZEKIWANEJ NAGRODY. Jest to dar, który nieraz budzi przykre uczucie, bo powiązany jest z utratą kogoś bardzo bliskiego, ale dla chrześcijanina śmierć winna być oczekiwaniem na obiecaną nagrodę nieba. W tym roku odeszło do wieczności 14 osób w tym 6 mężczyzn i 8 kobiet. Czy my o tym darze oczekiwanej nagrody w wieczności pamiętamy żyjąc tu na ziemi?
DAR WOLNOŚCI to również prezent dany człowiekowi przez Boga... Przeszkodą w zaistnieniu Boga w naszym życiu jest nasza WOLNOŚĆ. Tak! Ta wolność spowodowała u wielu naszych młodych parafian deformację sumienia, wyrażoną w zaniku poczucia grzechu, w małżeństwach na próbę, opuszczaniu niedzielnej Mszy św., nabożeństw, sakramentów, niszczeniu mienia prywatnego, wspólnego, kradzieżach, lekceważeniu Boga i Jego przykazań, zaniku świętości życia, miejsc, osób, nadużywaniu alkoholu i w przemocy w rodzinach. Tak postępując niszczymy dar wolności stając się niewolnikami zła. Dar wolności to nie samowola. Czy tak rozumiany dar wolności dał nam Jezus?
Ukochani!
Wielkim darem dla całej wspólnoty parafialnej jest Dom Boży, w którym niebo styka się z ziemią. O ten dar troszczymy się upiększając go duchowo i materialnie (wakacje z Bogiem, Parafiada, nabożeństwa różańcowe, roraty; wymiana okien w dolnym kościele i częściowo na plebani, zamontowane solary, odnowienie części pomieszczeń na plebani ocieplenie stropu kościoła... To są te dary, które z Bożą pomocą i ofiarnością Parafian udało się nam wykonać. Za te dary dziękujemy dziś Bogu i ludziom.
Dziękuję z serca wszystkim tym, którzy chętnie odpowiadali na moją prośbę o pomoc w różnych pracach i przedsięwzięciach duszpasterskich. Bóg zapłać. Moją wdzięczność kieruję również wobec tych, którzy tak bezinteresownie przez cały rok dbali o piękno wokół kościoła, plebanii. Mogłem zawsze na nich liczyć. Jest to świadectwo odpowiedzialnej troski, aby dobra wspólne naszej parafii były piękne, zadbane i estetyczne. Dziękuję również naszym sponsorom za otwartość, serce i pomoc finansową dla naszej wspólnoty parafialnej (wspomnę: wakacje z Bogiem, parafiada, roraty). Bóg zapłać.
Finanse parafii z których prowadzone są inwestycje to: ofiary składane indywidualnie, na konto i składka z drugiej niedzieli miesiąca z całego roku to suma 19 374,39 zł. (wspomnę: wymiana okien 21 szt.-kościół, 7 szt.-plebania na kwotę 13 282,00 zł.; ocieplenie stropu 7 439,28). Ofiary na ogrzewanie składane w kopertach 6 400,00 zł.
To czego dokonaliśmy jest owocem wspólnej troski i ofiarności. Bogu niech będą dzięki Wam moi Drodzy Parafianie, że mimo kryzysu gospodarczego, tak ofiarnie i systematycznie składaliście ofiary pieniężne i dzięki temu udało nam się tyle darów dla naszej wspólnoty, dla świątyni i parafii wykonać i zostawić. Bóg zapłać. Myślę, że życzeniem nas wszystkich jest by więcej rodzin włączyło się w składanie ofiar. Ufam i mam nadzieję, że tak będzie.
Wielkim darem dla każdej parafii jest KAPŁAŃSTWO od 2012 jest nas trzech. W Roku Wiary zachęcam do większej modlitwy i troski o powołania i wdzięczności Bogu za kapłanów i ich posłannictwo.
Darem dla duszpasterstwa parafialnego są Wspólnoty i Grupy Apostolskie Dziękuję za troskę o działalność apostolską wszystkim Wspólnotom działającym w naszej parafii: Radzie Parafialnej, Akcji Katolickiej, Różom Żywego Różańca, Scholi, Młodzieży z RAM, Ministrantom, Lektorom, którzy swoją aktywnością, zaangażowaniem, świadectwem wiary i miłości nieśli dobro całej wspólnocie parafialnej przez cały rok. Bóg zapłać.
Pragnieniem jest by większa liczba parafian należała do tych wspólnot apostolskich. A życzeniem, by Róże Żywego Różańca w każdą niedzielę przed Mszą św. o godz. 11.00 prowadziły Różaniec.
Dziękuję za troskę duszpasterską świadectwo modlitwy, życia, życzliwość i wspieranie mnie Kapłanom: Ks. Adamowi i Ks. Wojciechowi.. Panom Organistom, za troskę o piękno śpiewu w liturgii. Panu Kościelnemu za służbę. Osobom które stroją naszą świątynie, za bezinteresowność i estetykę ołtarzy, wszystkim sprzątającym kościół, którzy poczuwają się do odpowiedzialności za Dom Boży, Pani w kuchni, która z wielkim szacunkiem i życzliwością pełni posługę służby i troski o dom kapłański. Wszystkim - Bóg zapłać...
Drogie Siostry, Czcigodni Bracia!
Wracam do pięknych słów Apostoła Narodów: „Cóż masz czego byś nie otrzymał". Wszystko jest darem. Trzeba tylko troszczyć się o dary, zabiegać i dobrze nimi gospodarować. Może dlatego św. Paweł pełen troski poucza: „O nic się zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze troski przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem!"
Siostro, Bracie!
Na pewno zgodzisz się z formułą, że tylko ludzie o czystych sercach i sumieniach potrafią patrzeć innym prosto w oczy. Życzę Ci takiego patrzenia i takich spojrzeń w tym Nowym Roku. Życzę Ci też wdzięczności za każdy DAR. Niech Twoja dłoń - ciepło niesie, oczy - światło, a usta - prawdę, która daje życie. Amen.