Święci i błogosławieni

23 kwietnia

Św. Jerzego, męczennika, patrona Anglii

Kult tego świętego męczennika datuje się co najmniej od V wieku. Jeśli jednak przyjmiemy, że najstarszy kościół pod jego wezwaniem w Konstantynopolu został zbudowany przez Konstantyna Wielkiego, wówczas data ta ulegnie znacznemu przesunięciu wstecz. Mało o nim wiemy, gdyż wiele dokumentów zostało sfałszowanych przez starożytnych heretyków, a inne mają sporo niejasności. Przypuszcza się, że zginął śmiercią męczeńską podczas prześladowań za panowania cesarza Dioklecjana Nikomedyjskiego z początkiem IV wieku.

Kościół grecki nazywa św. Jerzego "wielkim męczennikiem", a jego dzień jest jednym z największych świąt. O jego wstawiennictwo proszono zwłaszcza przed bitwą, bo legenda głosi, że był żołnierzem. Za panowania pierwszych królów normandzkich wybrano go patronem Anglii, a król Edward III nazwał jego imieniem order rycerski.

Niektórzy historycy przypuszczają, że to właśnie św. Jerzy zdarł rycerski edykt o prześladowaniach chrześcijan, kiedy przybito go na murach miasta Nikomedii. Ikonografia kościelna zazwyczaj przedstawia go w walce ze smokiem. Legenda ta powstała jednak dopiero w XII wieku. Umarł około roku 305.

Modlitwa: Boże, Ty dałeś świętemu Jerzemu moc do naśladowania naszego Zbawiciela w Jego męce, wysławiamy Twoją potęgę i pokornie Cię prosimy, abyś za wstawiennictwem świętego Męczennika wspierał nas, słabych ludzi. Amen.